ഒളിഞ്ഞുനോട്ടം
എട്ടു പത്തു വര്ഷങ്ങള്ക്കു മുന്പാണ്. ചങ്ങനാശ്ശേരി S.B ഹൈസ്കൂളില് ജോണ് സാറാണ് ഹെഡ്മാസ്റ്റര്. സാറിനെ പൊതുവെ എല്ലാവര്ക്കും പേടിയാണ്, കുട്ടികള്ക്കും കുറേശ്ശെ അധ്യാപകര്ക്കും. കുട്ടികളല്ലേ, സ്കൂളല്ലേ കുറച്ച് ഒച്ചയും ബഹളവുമൊക്കെ ഉണ്ടായെന്നിരിക്കും. അപ്പോള് ജോണ് സാര് സ്കൂളിന്റെ ഒത്തനടുക്കുള്ള ബില്ഡിങിന്റെ തൂണില് ചൂരലുകൊണ്ട് നാലടി അടിക്കും. സ്കൂള് ശാന്തം. ഒരു മൊട്ടു സൂചി ഇട്ടൂനോക്കിയേ, സത്യമായിട്ടൂം കേള്ക്കാന് പറ്റും.
സ്കൂളിന്റെ ഒത്തനടുക്കുള്ള ആ ബില്ഡിങിലാണ് ഓഫീസ് റൂം. മൂന്നുനിലയുള്ള കെട്ടിടമാണ് അത്. ഇപ്പോള് ഉള്ളതില് വച്ചേട്ടവും പഴക്കമുള്ളതും അതിനു തന്നെ. താഴത്തെ നിലയില് ഓഫീസ് റൂം, ഹെഡ്മാസ്റ്ററുടെ മുറി, പിന്നെ ഒരു ടീച്ചേര്സ് റൂം ഇവയാണുള്ളത്. അതിനു മുകളിലുള്ള രണ്ടു നിലകള് ക്ലാസ് റൂമുകളാണ്.
സ്കൂള് മൊത്തത്തില് മൂന്നു നാലു ബില്ഡിങ് ആണ്. ഹെഡ് മാസ്റ്ററിനാണെങ്കില് ഇടക്കിടക്ക് ഒന്നു റോന്തുചുറ്റുന്ന പതിവുണ്ട്. എല്ലാ ബില്ഡിങിലൂടെയും ഒന്നു കയറിയിറങ്ങും. കുറുത്തക്കേടുകണിക്കുകയോ ക്ലാസില് ഒച്ചയുണ്ടാക്കുകയോ ചെയ്യുന്ന കുറേയെണ്ണത്തിന് അടി ഉറപ്പാണ്. ഹെഡ് മാസ്റ്ററുടെ മുറിയില് സാറില്ലെങ്കില് അതിന്റെ അര്ത്ഥം സാറ് മേല്പ്പറഞ്ഞ റൊന്തുചുറ്റലിന് പോയീ എന്നാണ്.
നൂറുവയസ്സു കഴിഞ്ഞ സ്കൂളായതുകൊണ്ട് സ്കൂളിന്റെ മെയില് ബില്ഡിങ് ആയ മേല്പറഞ്ഞ കെട്ടിടം വാര്ത്തതായിരുന്നില്ല. തടികൊണ്ടു തട്ടിട്ടതായിരുന്നു. ഹെഡ്മാസ്റ്ററുടെ റൂമിന്റെ മുകളില് ക്ലാസുള്ള കാര്യം ഞാന് നേരത്തെ തന്നെ പറഞ്ഞുവല്ലോ. ഈ ക്ലാസിലെ ഏതോ ഒരു വിരുതന് തട്ടിലെ പലകക്കിടയിലെ ഒരു വിടവ് കണ്ടു പിടിച്ചു. ഇതിലേകൂടെ നോക്കിയാല് ഹെഡ്മാസ്റ്ററുടെ റൂം വ്യക്തമായി കാണാനാകുമായിരുന്നു. ഈ വിടവിലൂടെ നോക്കി സാര് റോന്തുചുറ്റലിനു പോയോ ഇല്ലയോ എന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തുകയും റോന്തുചുറ്റാന് ഇറങ്ങിയെങ്കില് ക്ലാസിലെ കുട്ടികള്ക്ക് സിഗ്നല് കൊടുക്കുകയും കുട്ടീകള് അടങ്ങൈയിരിക്കുകയും സാറിന്റെ അടിയില് നിന്നു രക്ഷപെടുകയും ചെയ്തു പോന്നു.
ഇങ്ങനെയൊരിക്കല് ഒരുത്തന് കുമ്പിട്ടൂകിടന്ന് വിടവിലൂടെ കാര്യങ്ങള് നിരീക്ഷിക്കുയായിരുന്നു. വിവരങ്ങള് അറിയാന് എല്ലാവരും ചുറ്റും കൂടുകയും ചെയ്തു. സാറ് മുറിയിലുണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്നറിയുന്നതിന്നും മുന്പേ തന്നെ സാറ് ക്ലാസിനടുത്തെത്തിയിരുന്നു. സാറിനെ കണ്ടപാടെ കുട്ടികള് എല്ലാവരും യഥാസ്ഥാനങ്ങളില് പോയിരുന്നു, കുനിഞ്ഞു കിടന്നു നോക്കുന്നവനൊഴിച്ച്. അവനാകട്ടെ ഏകാഗ്രതയോടെ വിടവിലൂടെ കാര്യങ്ങള് നിരീക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു.
സാറുവന്നു നോക്കുമ്പോള് കാണുന്നത് കുനിഞ്ഞു കുമ്പിട്ടു കിടക്കുന്ന ഇവന്റെ പിന്ഭാഗമാന്. ബാക്കി കുട്ടീകളെല്ലാം അച്ചടക്കത്തോടെ അവരവരുടെ സ്ഥാനങ്ങളില് ഇരുന്നു പഠിക്കുന്നു.
ശേഷം ഭാവനയില്...
സ്കൂളിന്റെ ഒത്തനടുക്കുള്ള ആ ബില്ഡിങിലാണ് ഓഫീസ് റൂം. മൂന്നുനിലയുള്ള കെട്ടിടമാണ് അത്. ഇപ്പോള് ഉള്ളതില് വച്ചേട്ടവും പഴക്കമുള്ളതും അതിനു തന്നെ. താഴത്തെ നിലയില് ഓഫീസ് റൂം, ഹെഡ്മാസ്റ്ററുടെ മുറി, പിന്നെ ഒരു ടീച്ചേര്സ് റൂം ഇവയാണുള്ളത്. അതിനു മുകളിലുള്ള രണ്ടു നിലകള് ക്ലാസ് റൂമുകളാണ്.
സ്കൂള് മൊത്തത്തില് മൂന്നു നാലു ബില്ഡിങ് ആണ്. ഹെഡ് മാസ്റ്ററിനാണെങ്കില് ഇടക്കിടക്ക് ഒന്നു റോന്തുചുറ്റുന്ന പതിവുണ്ട്. എല്ലാ ബില്ഡിങിലൂടെയും ഒന്നു കയറിയിറങ്ങും. കുറുത്തക്കേടുകണിക്കുകയോ ക്ലാസില് ഒച്ചയുണ്ടാക്കുകയോ ചെയ്യുന്ന കുറേയെണ്ണത്തിന് അടി ഉറപ്പാണ്. ഹെഡ് മാസ്റ്ററുടെ മുറിയില് സാറില്ലെങ്കില് അതിന്റെ അര്ത്ഥം സാറ് മേല്പ്പറഞ്ഞ റൊന്തുചുറ്റലിന് പോയീ എന്നാണ്.
നൂറുവയസ്സു കഴിഞ്ഞ സ്കൂളായതുകൊണ്ട് സ്കൂളിന്റെ മെയില് ബില്ഡിങ് ആയ മേല്പറഞ്ഞ കെട്ടിടം വാര്ത്തതായിരുന്നില്ല. തടികൊണ്ടു തട്ടിട്ടതായിരുന്നു. ഹെഡ്മാസ്റ്ററുടെ റൂമിന്റെ മുകളില് ക്ലാസുള്ള കാര്യം ഞാന് നേരത്തെ തന്നെ പറഞ്ഞുവല്ലോ. ഈ ക്ലാസിലെ ഏതോ ഒരു വിരുതന് തട്ടിലെ പലകക്കിടയിലെ ഒരു വിടവ് കണ്ടു പിടിച്ചു. ഇതിലേകൂടെ നോക്കിയാല് ഹെഡ്മാസ്റ്ററുടെ റൂം വ്യക്തമായി കാണാനാകുമായിരുന്നു. ഈ വിടവിലൂടെ നോക്കി സാര് റോന്തുചുറ്റലിനു പോയോ ഇല്ലയോ എന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തുകയും റോന്തുചുറ്റാന് ഇറങ്ങിയെങ്കില് ക്ലാസിലെ കുട്ടികള്ക്ക് സിഗ്നല് കൊടുക്കുകയും കുട്ടീകള് അടങ്ങൈയിരിക്കുകയും സാറിന്റെ അടിയില് നിന്നു രക്ഷപെടുകയും ചെയ്തു പോന്നു.
ഇങ്ങനെയൊരിക്കല് ഒരുത്തന് കുമ്പിട്ടൂകിടന്ന് വിടവിലൂടെ കാര്യങ്ങള് നിരീക്ഷിക്കുയായിരുന്നു. വിവരങ്ങള് അറിയാന് എല്ലാവരും ചുറ്റും കൂടുകയും ചെയ്തു. സാറ് മുറിയിലുണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്നറിയുന്നതിന്നും മുന്പേ തന്നെ സാറ് ക്ലാസിനടുത്തെത്തിയിരുന്നു. സാറിനെ കണ്ടപാടെ കുട്ടികള് എല്ലാവരും യഥാസ്ഥാനങ്ങളില് പോയിരുന്നു, കുനിഞ്ഞു കിടന്നു നോക്കുന്നവനൊഴിച്ച്. അവനാകട്ടെ ഏകാഗ്രതയോടെ വിടവിലൂടെ കാര്യങ്ങള് നിരീക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു.
സാറുവന്നു നോക്കുമ്പോള് കാണുന്നത് കുനിഞ്ഞു കുമ്പിട്ടു കിടക്കുന്ന ഇവന്റെ പിന്ഭാഗമാന്. ബാക്കി കുട്ടീകളെല്ലാം അച്ചടക്കത്തോടെ അവരവരുടെ സ്ഥാനങ്ങളില് ഇരുന്നു പഠിക്കുന്നു.
ശേഷം ഭാവനയില്...
1 Comments:
പാഷാണത്തിലെ പുതിയ പോസ്റ്റ് “ഒളിഞ്ഞുനോട്ടം”.
By പാഷാണം, at Friday, February 23, 2007 5:44:00 PM
Post a Comment
<< Home